Tworzeniu sytuacji problemowej podczas narad ideowo-społecznych mogą służyć
Henryk Przeręba
Odtwarzanie dyskusji z taśmy magnetofonowej, ,w gronie nielicznej grupy uczniów lub osób dorosłych na temat problematyki omawianej w naradzie, 2) zagajenie przez rodziców lub
nauczycieli na temat dobrze znanych przez nich zagadnień, będących głównym przedmiotem narady (mogą być to wspomnienia, np. z ostatniej wojny lub relacje z podróży krajowych i zagranicznych, czy też ogólne impresje na temat swej pracy w fabryce lub w instytucji), 3) zaimprowizowana przez klasę dyskusja osób dorosłych lub dzieci z innych klas na temat przewidziany w naradzie. Przykładem tworzenia sytuacji problemowej podczas narad ideowo-społecznych może być również wysłuchanie audycji radiowej, oglądanie widowisk telewizyjnych lub filmu. Sytuację taką można wytworzyć także w drodze przygotowanej inscenizacji, zawierającej głębszą myśl natury filozoficznej, etycznej i społecznej. Pomocą może okazać się także odegranie muzyki z płyt lub nawiązanie do zwiedzanych przez uczniów zbiorowo, grupowo i indywidualnie zakładów pracy lub też do ogólnych ich wrażeń podczas odbytej niedawno wycieczki. Sformułowanie problemu narady ideowo-społecznej nastręcza niemało trudności. Zakłada ono przede wszystkim jednakowe rozumienie użytych terminów przez wszystkich uczniów. W tym celu należy dążyć w sformułowaniu problemu do wyrażenia myśli przewodnich narady tylko w języku, który uczniowie dobrze znają. Sformułowany problem powinien liczyć się także z intelektualnymi możliwościami uczniów. W przeciwnym razie zniechęca ich, pogłębiając w nich poczucie bezradności lub bezsensowości omawiania takich właśnie problemów. Nie należy również zbytnio poszerzać zakresu omawianego problemu.
POST YOUR COMMENTS